Badanie, które może uchronić prawie 4 tys. osób przed śmiercią i ostrą niewydolnością serca
Naukowcy z Kliniki Kardiologii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku zaprojektowali badanie, mające na celu pomoc pacjentom z zaawansowaną skurczową niewydolnością serca. W ciągu roku może to uchronić nawet 4 tys. chorych przed śmiercią lub zaostrzeniem choroby. Badanie zostało sfinansowane przez Agencję Badań Medycznych w ramach pierwszego konkursu na realizację niekomercyjnych badań klinicznych.
Niewydolność serca to stan, w którym serce nie może dostarczyć odpowiedniej ilości krwi do tkanek i narządów, zgodnie z ich bieżącym zapotrzebowaniem. Niewydolność serca jest obecnie największym problemem epidemiologicznym i terapeutycznym w kardiologii. Najczęstszą przyczyną upośledzenia zdolności skurczowej lewej kory serca jest choroba niedokrwienna wywoływana miażdżycą tętnic wieńcowych, w mniejszym odsetku są to nadciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca, wady zastawkowe, zapalenie mięśnia sercowego oraz wady wrodzone.
Liczbę̨ osób cierpiących na niewydolność serca w Polsce szacuje się na ok. 750 tys. Chorzy są obciążeni wysokim ryzykiem zgonu oraz nawracających zaostrzeń choroby, które w znaczący sposób obniżają ich jakość życia, a przede wszystkim powodują̨ konieczność częstych hospitalizacji. Liczba zachorowań i hospitalizacji z powodu niewydolności serca wzrosła w ostatnich latach i szacuje się̨, że trend ten będzie się̨ nadal utrzymywał. W 2018 liczba hospitalizacji z powodu zaostrzenia objawów niewydolności serca wyniosła około 240 tysięcy.
Obecnie nie mamy skutecznej i jednocześnie bezpiecznej terapii dla chorych z ciężką niewydolnością serca. Dostępność metod inwazyjnych, takich jak systemy wspomagania lewokomorowego czy ostatecznie transplantacja serca, są bardzo ograniczone. Liczba wykonywanych w Polsce zabiegów transplantacji i wszczepień urządzeń́ wspomagających serce jest wciąż bardzo niewielka w stosunku do zapotrzebowania. Wielu chorych oczekujących umiera, zanim znajdzie się dla nich dawca. Szansą na wydłużenie życia i zapobieganie kolejnym zaostrzeniom choroby są dedykowane i optymalne strategie terapii farmakologicznej.
Pomimo stosowania najnowszej farmakoterapii, chorzy nadal wracają̨ do szpitali z objawami ostrej dekompensacji układu krążenia tj. dusznością, szybszą męczliwością i obrzękami. Szansą dla nich, podpartą zachęcającymi wstępnymi wynikami badań, może być́ powtarzane stosowanie Lewosimendanu – leku, który nie zwiększa zapotrzebowania mięśnia sercowego na tlen.
W związku z powyższym, w Klinice Kardiologii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku zaprojektowano wieloośrodkowe, randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo badanie, mające na celu określenie skuteczności powtarzanych wlewów Lewosimendanu u ambulatoryjnych pacjentów z zaawansowaną skurczową niewydolnością serca.
Przy pozytywnych wynikach badania oczekiwany przez Uniwersytet Medyczny w Białymstoku krótkookresowy efekt zdrowotny w porównaniu do obecnego standardu leczenia to uchronienie w ciągu roku w Polsce 3750 osób przed śmiercią̨ lub zaostrzeniem ciężkiej niewydolności serca i pobytem w szpitalu. W perspektywie długookresowej, skuteczne leczenie lewosimendanem pozwoli zahamować progresję choroby, wydłuży przeciętną długość życia po rozpoznaniu niewydolności serca oraz poprawi jego jakość.